NxB Special : Nc cut

  

NxB Nc By 𝐑𝐨𝐬𝐞𝐚𝐧𝐧𝐞 🌹

ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ

“น...นี่” มือบางคว้าข้อมือที่หยัดกายอยู่ใกล้ “ฉันมีอะไรจะบอก”

“หืม?” นาครอท ตอบรับ เธอยื่นมือออกไปสัมผัสกับจมูกโด่งเข้ารูป และริมฝีปากได้รูป ชายหนุ่มขบฟันลงบนนิ้วเล็กอย่างหยอกล้อ ลิ้นอุ่นๆของเขาพยายามชักจูงเธอให้เตลิดเปิดเปิง

“ฉันอาย”

“555” 

“หัวเราะอะไรของนาย”

“ทำเหมือนเพิ่งเคยเป็นครั้งแรกอ่ะ ต้องให้นับป่ะว่ากี่ครั้งแล้ว”

ตุบ!

“โอ้ย ทุบผมทำไมเนี่ย”

“ก..ก็นี่มันครั้งแรก แบบที่ทำกันดีๆ”

นาครอทไม่ตอบอะไร เพียงแต่จ้องเข้าไปในดวงตาที่ตอนนี้กำลังสั่นระริกเนื่องจากเขินอายแทน 

“สวย” สายตาของเขาตอนนี้ดุดันราวกับกับสัตว์ป่าที่ดุร้าย นิ้วมือก็พลางปัดปอยผมที่ปกปิดใบหน้าของเธอออก

“อย่ากลัวแล้วก็ทำมันให้ดีที่สุด อย่างที่บอกนี่เป็นครั้งแรกที่เอากันดีๆ”

 บัตเตอร์ฟลายพยักหน้าตอบรับ หญิงสาวครวญครางเมื่อรับรู้ถึงริมฝีปากที่ลากผ่านเนินอก เขาเลิกเสื้อของเธอขึ้น ตอนนั้นเองที่คิดได้ว่าวันนี้ใส่ลูกไม้สีดำ โอ้ย! นี่เขาจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เตรียมพร้อมทุกสถานการณ์หรือเปล่า!?

“อ่า...”

นาครอท เป็นบุคคลที่สามารถเปลื้องผ้าได้ไวที่สุด แค่พริบตา เสื้อยืดและชุดชั้นในก็หลุดออกจากร่างเล็ก บัตเตอร์ฟลายหดตัว ความเป็นมนุษย์กลับมาทักทายอีกครั้ง หญิงสาวพยายามใช้มือข้างที่ว่างปิดทรวงอก แต่ทว่าชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอทำสำเร็จ มือทั้งสองถูกกดติดกับฟูกนอน เสียงหายใจหอบดังระงมไปทั่วห้อง

โทรศัพท์ของเธอสว่างวาบ ใครบางคนส่งข้อความมาแต่แน่ใจได้ว่าไม่ใช่เรื่องด่วน เพราะถ้าหากเป็นธุระสำคัญจริง ๆ ก็คงจะโทรมาแล้ว นัยน์ตาสีแดงเพลิงเร่าร้อนและยั่วยวนทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นช็อกโกแลตที่กำลังจะละลาย นาครอท ขยับตัว เธอครางอีกครั้งเมื่อเขาลากลิ้นผ่านช่องท้อง

“อยู่เฉย ๆ สิ” ชายหนุ่มทำเสียงดุ

เขาพาร่างบางไปตรงขอบเตียงและชันเข่าทั้งสองของเธอขึ้น ใช้เวลาแค่เศษเสี้ยววินาทีเท่านั้นแหล่ะ กางเกงขาสั้นก็ลงไปกองอยู่กับพื้น บัตเตอร์ฟลายนอนนิ่ง ลมหายใจอุ่นเป่ารดขาอ่อนด้านใน แล้วเธอก็ต้องจิกที่นอนจนตัวเกร็งเมื่ออะไรบางอย่างนุ่มนิ่มเคลื่อนผ่านชั้นในของตัวเอง

“ครอท...อ๊ะ...ครอท” เธอครางเป็นชื่อเขา แต่น้ำเสียงฟังไม่ได้ศัพท์

นาครอท หัวเราะชั่วร้าย คนตัวเล็กขย้ำที่นอนจนผ้าปูหลุดลุ่ย บทเพลงแสนหวานจากริมฝีปากชำนาญทำเอาทั่วทั้งร่างสั่นสะท้าน หญิงสาวส่งเสียงคราง เธอและเขาประสานมือกันอยู่ตรงต้นขา ความรู้สึกวาบหวามทำให้ต้องใช้ขาโอบรอบคอคนตัวโต

“นี่... ได้โปรด” ไม่เคยขอร้องอะไรน่าอายเท่านี้มาก่อน เธอเกร็งจนปวดไปหมดทั้งตัว แน่ใจได้ว่าเขากำลังมีความสุขกับการหยอกล้อและคอยดูเธอทรมาน รู้สึกเกลียดคนคนนี้ขึ้นมาจับใจก็ตอนที่ได้ยินเสียงหัวเราะทุ้มต่ำ

“ได้โปรดอะไร” ชายหนุ่มถาม

เธอหายใจหอบ “อย่า — แกล้ง — ฉัน” บัตเตอร์ฟลายหลับตา รู้สึกผ่อนคลายขึ้นอีกนิดแต่ก็ได้แค่ไม่นาน เมื่อชายหนุ่มใช้นิ้วเกี่ยวเสื้อผ้าชิ้นสุดท้าย ร่างกายก็เป็นอิสระ เขาดันเธอกลับไปกลางที่นอนพร้อมเคลื่อนตัวมาอยู่ระหว่างขา

“ฉันแกล้งเธอตรงไหนที่รัก”

โอ้ย! จะเอาอะไรไปต้านทานเขา ผู้ชายคนนี้รู้วิธีควบคุมเธอให้อยู่หมัดจริง ๆ “อยากให้ฉันทำอะไร” เขาก้มลงกระซิบถาม หูของเธอร้อนผ่าว นี่จะให้พูดจริง ๆ เหรอ!!? เธอเป็นผู้หญิงนะ!!

ชายหนุ่มซุกหน้าลงบนเนินอก มือหยาบข้างหนึ่งจับต้นขาของเธอและงอเข่าขึ้น บัตเตอร์ฟลายหน้าแดงก่ำระหว่างที่เขาสอดนิ้วเข้ามาในตัว หัวใจเต้นรัวเหมือนจะหลุดออกจากร่าง ลิ้นนุ่มลากวนไปบนตัวอย่างร้อนเร่า เธอครางแล้วครางอีก อยากขาดใจตายให้รู้แล้วรู้รอด นาครอท หายใจหอบ เธอโอบรอบตัวเขาและจิกนิ้วลงบนแผ่นหลัง ชายหนุ่มหัวเราะเสียงต่ำ แล้วทันใดนั้นเธอก็กลายเป็นดาวนับล้านใต้ร่างเขา

มันคือความสุขแบบผู้ใหญ่ เธอบอกตัวเองหลังจากทิ้งตัวลงบนที่นอน รู้สึกกลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง ลมหายใจยังคงขาดห้วง นาครอท เป็นผู้ชายที่พูดคำไหนคำนั้น เมื่อเขาบอกว่าไม่ให้เธอหลับ นั่นหมายความว่าเขาไม่ยอมให้เธอหลับจริง ๆ คนตัวโตเคลื่อนตัวลงไปด้านล่าง มือหยุดอยู่ที่เอว เธอสะดุ้งตัวโยนตอนที่เขาลากลิ้นผ่านจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกาย

“นาครอท!”

หล่อนพยายามกระเถิบหนี แต่ชายหนุ่มกลับใช้แขนสองข้างล็อคตัวเธอไว้ คนตัวเล็กดีดดิ้น บิดกายเร่า ๆ อยู่บนฟูกนอนสีขาว แล้วก็ร้องครวญครางเมื่อเขาไม่ยอมหยุด มือบางขยุ้มเส้นผมนุ่ม “ได้โปรด... ฉันจะตายแล้วนะ”

เขาหยุดนิ่ง เพื่อมองหน้าเธอให้หายคิดถึง “อยากให้ฉันทำอะไรล่ะ”โอ้ยให้ตายเถอะ พระเจ้า! เขาโง่หรือโง่กันแน่เนี่ย!! ต้องให้เธอพูดอะไรน่าอายให้ได้เลยใช่ไหม!? ขอบอกเลยนะว่าไม่มีวัน!

“หอมจัง” เขาสูดดม หล่อนหน้าแดงแจ๋ อยากหนีไปจากเขาแต่ก็ถูกตรึงร่างไว้ ชายหนุ่มเริ่มต้นรังแกเธออีกครั้ง ขาสองข้างแข็งทื่อ เธอไม่เคยต้องการเขามากเท่านี้มาก่อน ความคิดในหัวตีกันยุ่งเหยิง ทนไม่ไหวแล้ว! อะไรก็ได้ อะไรก็ได้ตามใจเลย!

“ฉัน... ฉันต้องการนาย”

สาบานเลยว่าเขาหัวเราะ! สนุกเหลือเกินนะที่ดูเธอทุกข์ทรมาน เตียงยวบยาบ นาครอท แทรกกายมาระหว่างขา ดันเข่าเธอให้สูงขึ้น ลมหายใจติด ๆ ขัด ๆ 

“อ๊ะ!!”

“ฉันรักเธอจัง”

ชายหนุ่มหลับตา พยายามควบคุมการหายใจของตัวเองให้ช้าลงกว่าเดิมเพราะไม่อยากให้มันดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เขาแทบคลั่ง... เธอจะรู้หรือเปล่าว่าแต่ละวันเขาต้องข่มใจตัวเองไว้แค่ไหน นาครอท ไม่ใช่คนดี ไม่ใช่สุภาพบุรุษ ก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ยิ่งช่วงหลังเธอกับเขาอยู่ใกล้กันมากเท่าไร เขาก็แทบจะกลายร่างเป็นระเบิดเวลา

“ฉันรักเธอนะ — รักเธอมากจริง ๆ” นาครอทกระซิบ น้ำเสียงอ่อนระโหย

ท้องไส้ของหญิงสาวปั่นป่วน เธอเจ็บก็จริงแต่มันให้ความรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด กลิ่นกายของเขาช่วยให้เธอลืมความเจ็บ อาการเสียวปลาบในตอนแรกค่อย ๆ จางหาย แล้วแทนที่ด้วยความผ่อนคลาย ลมหายใจของเขากระชั้นขึ้น มือหนาวางบนท้องแบนราบ

นาครอท หลับตาและขยับอย่างเชื่องช้า เขาส่งเสียงร้อง ถอนตัวเองออกจากความนุ่มและกลับเข้ามาอีกครั้ง โอ้ย ใครก็ได้ช่วยด้วย! เธอต้องการอ็อกซิเจนตอนนี้! เดี๋ยวนี้เลย! มือข้างหนึ่งดันอยู่บนอกแกร่ง เขาเคลื่อนไหวแผ่วเบาเพื่อให้เธอคุ้นชิน

บัตเตอร์ฟลายครางจนฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อเขาเร่งจังหวะ นาครอทไม่ปล่อยให้เธอว่าง เขาก้มลงจูบ มันเป็นจูบที่รุนแรงและกระหาย เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่ชอบเขาในตอนนี้มากกว่าปกติ เล็บยาวจิกกลางแผ่นหลัง ชายหนุ่มซี๊ดปากแต่ไม่ยอมหยุดนิ่ง เขายังคงสลับเข้าออกในตัวเธอ ร่างบางสั่นระริก เสียงครางปะปนกับเสียงเรียกชื่อของอีกฝ่าย

“อ่า... บัต”

ชายหนุ่มครางกระเส่า ลมหายใจเริ่มไม่มั่นคง สะโพกของหล่อนตอบสนองตามจังหวะ สัญชาตญาณทำหน้าที่ของตัวเองโดยไม่ต้องอาศัยประสบการณ์ มือบางสะเปะสะปะ โน้มหน้าชายหนุ่มลงมาใกล้แล้วฉกฉวยริมฝีปากและเขาก็พึงพอใจกับมัน

“เธอ — เป็น — ของ — ฉัน”

ช่องท้องของบัตเตอร์ฟลายเกร็งตัวแน่น ชายหนุ่มโถมใส่อย่างรุนแรงและหนักหน่วง เธอพยายามทรงตัวไม่ให้หล่นจากเตียงนอน สติเลือนรางเต็มทีแต่จำได้ว่าตอนแรกเธอกับเขาอยู่ตรงกลางนะ แล้วไหงทำไมตอนนี้ถึงเกือบจะตกพื้นกันล่ะ

“อ๊า!!” หญิงสาวกรีดร้อง ตัวแข็งทื่อ

นาครอท ถอนความเป็นชายออกจากร่างบางก่อนจะปล่อยอะไรบางอย่างอุ่น ๆ บนหน้าท้อง บัตเตอร์ฟลายทิ้งตัวบนที่นอน ตัวอ่อนปวกเปียกอยู่ใต้ร่างสูง รู้สึกหมดเรี่ยวแรงและปล่อยให้เขาประทับตราบนเรือนร่างของตัวเองตามใจชอบ เธอมีความสุขขณะฟังเสียงนุ่มกระซิบเรียกชื่อข้างหู

ชายหนุ่มบ่นพึมพำ “เธอคงต้องอาบน้ำใหม่แล้ว”

“ช่าย... ฉันก็ว่างั้น”

“แต่คงไม่ใช่ตอนนี้”

“กรี๊ดดดดดดด !!”

“ยังไม่ง่วงหรอกใช่ไหม?” เขาเลื่อนมือไปที่เอวและยกเธอขึ้น บัตเตอร์ฟลายลอยหวือ นัยน์ตาสีแดงเพลิงเป็นประกายสุกใส

เขาวางหล่อนลงบนโต๊ะทำงานและกวาดกระดาษทุกแผ่นลงไปบนพื้น ไม่สนว่าเอกสารเหล่านั้นจะสำคัญมากแค่ไหน นิ้วแกร่งเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วด้วยความชำนาญ แล้วอาหารหวานอร่อยจานนี้ก็พร้อมเสิร์ฟสำหรับเขา

นาครอท สำรวจคนตรงหน้าอย่างจริงจัง นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลให้ความรู้สึกชวนหลงใหล เขาจุมพิตลงบนริมฝีปาก คนตัวเล็กกอดรัด สัมผัสได้ถึงความรู้สึกโหยหาในตัวเขา เธอเบิกตากว้างเมื่อคนตัวโตควานมือไปในลิ้นชักแล้วหยิบอะไรบางอย่างออกมา เขาฉีกกระดาษฟอยล์ ในขณะที่หญิงสาวกำลังตั้งคำถามว่าเจ้าสิ่งนี้อยู่ตรงไหนในห้องบ้างก็ต้องส่งเสียงร้องเมื่อตัวเองรวมเป็นหนึ่งกับเขาอีกหน

ชายหนุ่มใช้สองมือหยัดกายบนโต๊ะ บัตเตอร์ฟลายไม่ใช่ตัวเองอีกครั้ง สติสัมปชัญญะจางหายทีละน้อย เธอเหวี่ยงแขนโอบรอบตัวเขาและใช้ขาทั้งสองข้างกอดรัด เสียงครวญและเสียงครางระงมไปทั่วห้อง ร่างของเธอกำลังตอบสนองเขาอยู่บนโต๊ะทำงาน หญิงสาวหายใจถี่เร็ว สังเกตเห็นตัวเองจากอีกด้านของกระจก

เขายังคงตักตวงความสุขจากเธอนาทีแล้วนาทีเล่า ลมหายใจของเขาเป่ารดต้นคอจนทำให้เธอต้องแอ่นตัวเองขึ้น คราวนี้ชายหนุ่มซบหน้าลงบนเนินอกอวบอิ่มและประทับตราลงบนนั้นหลายจุด เธอร้องเสียงหลง มันเจ็บแต่ไม่มากเท่าไร ลมหายใจของเขาสะดุดอยู่ในลำคอ เธอเสยเส้นผมสีขาวขึ้น หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ แม้ว่าห้องนี้จะเปิดเครื่องปรับอากาศแต่เธอกับลอว์ก็ร้อนรุ่มเหลือเกิน

ร่างของเธอยังแนบสนิทกับเขาตอนที่ย้ายจากโต๊ะทำงานกลับไปบนเตียงกว้าง นาครอทโยนเธอลงบนที่นอนก่อนจะคลานตามมาด้วยท่าทางคุกคาม เขาจับเธอนอนคว่ำ วินาทีนั้นคนตัวเล็กรู้สึกกลัวขึ้นมา แต่ก็ต้องยอมโอนอ่อนเมื่อริมฝีปากอุ่นลากไปบนแผ่นหลัง เธอครางและปล่อยให้เขาแทรกกายเข้ามาอีกครั้ง

มือหยาบวางทาบอยู่บนเอวบาง นาครอท ในตอนนี้ช่างป่าเถื่อนและหยาบคายจริง ๆ ความเชี่ยวชาญของเขาทำให้เธอปรารถนามากยิ่งขึ้น เขาครางเสียงดังอยู่ในลำคอ แขนทั้งสองข้างของหล่อนถูกดึงไปด้านหลัง ขยับไปไหนไม่ได้ รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกระหว่างเขาโถมกระหน่ำทุกครั้งที่พร่ำเรียกชื่อเธอ

ลมหายใจขาดเป็นช่วง ๆ เธอครางจังหวะเดียวกับที่เขาถอนตัวเองออกไปแล้วกลับเข้ามาใหม่ แล้วก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น มันเป็นความทรมานที่แสนหวาน ปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่าอยากตกเป็นของเขา หญิงสาวครางไม่เป็นภาษาแล้วเมื่อเขากลับเข้ามาอีกครั้งอย่างหนักหน่วงเธอก็ทรุดฮวบลงไปกองบนที่นอน

“เป็นเมนส์วันที่เท่าไหร่?”

“อะ... อะไรนะ”

“เป็นเมนส์วันที่เท่าไหร่!?” เขาเสียงดังกว่าปกติจนเธอสะดุ้ง

“วันที่4หรือ5”

“ระยะปลอดภัย”

ฉันล่ะเกลียดเขาในตอนนี้จริงๆ

“ม...ไม่เอาน่า”

“อะไรเหรอ?” เขาทำเสียงกรุ้มกริ่ม

คนตัวเล็กลอบกลืนน้ำลาย “อย่าน่า นายคงไม่อยากรับผิดชอบฉันตอนนี้หรอก”

“ผิดแล้ว ฉันอยากรับผิดชอบเธอจะตายเสียดายเหมือนกันแต่ว่าอยู่ในระยะปลอดภัย” น้ำเสียงแหบห้าว ทุ้มต่ำ นัยน์ตาแดงเปล่งประกายคาดหวัง “ฉันอยากเป็นคนแรกของเธอ ทุก — ทุก — อย่าง” แล้วความเป็นชายของเขาก็อัดแน่นในร่างบาง หญิงสาวกรีดร้องเสียงดังลั่น สัมผัสแบบใหม่ชวนให้จิตใจกระเจิดกระเจิง

ร่างกายของเธอทรยศ ทั้งที่เหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแต่มันกลับตอบสนองเขาอย่างดีเยี่ยม ใบหน้าคมเข้มภายใต้แสงไฟสีนวลแดงระเรื่อ เขาทรมานเธออย่างเชื่องช้าพลางจูบรอบต้นคอ กระซิบถ้อยคำหวานเป็นร้อยเป็นพัน มันยากที่จะมีสติแต่ก็รู้ตัวว่าเขาพร่ำบอกรักเธอไม่ขาดปาก

เลือดในกายร้อนระอุ ลมหายใจของเขาเปลี่ยนไปอีกแล้ว เขาขบฟันลงบนริมฝีปากเธอ พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้รุนแรงเกินไปสำหรับคนตัวเล็ก เธอบอบบางมาก เหมือนแก้วเจียระไนที่จะแตกเมื่อไรก็ได้ แต่บางครั้งเขาก็ไม่อาจห้ามความต้องการของตัวเองเหมือนกัน เลยได้แต่หวังว่าเธอจะไม่เก็บไปนึกโกรธเอาตอนหลัง

ชายหนุ่มไม่อยากรีบร้อน อยากให้เวลายาวนานกว่านี้ เขายิ้มมุมปาก สัมผัสเธออย่างอ่อนโยนและมองดูคนตัวเล็กครางด้วยความสุข เธอแอ่นตัวขึ้นลงจังหวะเดียวกับเขา ร่างชุ่มไปด้วยเหงื่อ

บัตเตอร์ฟลายหายใจหอบ เขาชันเข่าเธอทั้งสองข้างขึ้นสูงและโถมตัวลงมาอย่างหนักหน่วง เธอครางครั้งแล้วครั้งเล่า พร่ำเรียกชื่อเขาจนฟังไม่รู้เรื่อง ทั้งขอร้อง ทั้งอ้อนวอน ต้องการให้เขามอบความสุขให้เธอเสียทีแต่ นาครอท กลับมัวแต่อ้อยอิ่ง ไม่ยอมให้พักผ่อนง่าย ๆ 

หญิงสาวครางกระเส่า ริมฝีปากบางเผยอหอบหายใจ เขาดันเธอชิดติดผนัง สองแขนเรียวตวัดโอบรอบคอคนตัวโต ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีชัย นิ้ววนอยู่ตรงจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกาย “บัต!!” เขาร้องออกมาดัง ๆ ขณะปลดปล่อยความสุขออกจากร่าง หล่อนยืดตัวตรง แหงนหน้าขึ้นและปล่อยให้ตัวเองเป็นของเขาโดยสมบูรณ์

แต่มันยังไม่จบเพียงแค่นั้น ค่ำคืนที่แสนหวานก็ยังดำเนินต่อไป